Activisme is geen rebellie. Activisten zijn specialisten in politieke actie, daaruit kan je opmaken dat ze een soort politici zijn. Hun acties staan los van hun leven, het activisme is meer als een hobby of een carrière, iets waaraan je een bepaalde hoeveelheid tijd besteedt. De basis van de acties zijn doelen en problematiek die met zorg losgeweekt zijn van elke totale analyse of brede visie. Voor de activist is alles wat de goede zaak promoot legitiem, hij of zij is blind voor persoonlijke interesse of een groter belang betreffende de sociale orde. Petities, stemmen, delegaties vormen voor wat voor autoriteit dan ook, rechtszaken, burgerlijke ongehoorzaamheid en alle soortgelijke, zijn dan allemaal even acceptabel zolang het doel van deze acties de presentatie van de eisen aan de ´bevoegde´ autoriteit is, die dan toch nog de besluitende macht vormt, de activisten achterlatend met hun symbolische spel. Dit maakt het makkelijk voor sommigen van hen om een geweldverwerpende moraal te omarmen, en hun rug toe te keren aan hen wiens leven de volle strijd eist; als zo´n moraal tenminste past binnen hun gelimiteerde politieke agenda.
Het besluit om te rebelleren tegen de sociale orde is een beslissing over het totaal van je leven, een beslissing om de separatie te weigeren die politiek en activisme laat ontstaan. Centraal in deze beslissing staat de weigering om je leven gedelegeerd te laten worden, de weigering om eisen te stellen, omdat je gekozen heb om te nemen wat je verlangt, en te maken wat je wilt voor jezelf. De acties die je onderneemt, staan niet los van je leven, maar zijn het gepassioneerde verlengde daarvan, beginnend bij de verlangens en dromen van een vrije geest. Deze acties zijn gericht op de totale destructie van de sociale orde, zodat de nieuwe mogelijkheden van leven ontdekt kunnen worden door iedereen. Dat betekent ook dat ze zich richten op het kapot maken van alle vormen van politiek, ook die van activisten. Specialisten zijn altijd kapers geweest, aspecten van de volheid van het leven wegnemend, de vitaliteit eruit zuigend en het omdraaiend in een roeping die los van de normale levensgang staat. Dit is precies wat de rebellen afwijzen, wat de anarchisten willen vernielen, integendeel, ze verkiezen de volheid van het leven in verzet tegen de holle, kruiperige politiek van het activisme.