Hieronder een vertaling van de verklaring die de bezettingsgroep heeft opgesteld:
Verklaring van het bezette gemeentehuis van Nikaia
Vandaag,
17 october, liepen 400 demonstranten samen door de straten van Nikaia
om hun woede te uiten over de moord op de 25 jaar oude Pakistaanse
migrant Mohammad Atif Kamran. Hij stierf als gevolg van martelingen in
het Politiebureau van Nikaia. Voor de demonstratie was opgeroepen door
anarchistische collectieven en de buurtbijeenkomst van de omliggende
buurten.
We liepen door de hoofdstraten van de buurt, passeerden het huis van de
vermoorde Atif en gingen vervolgens richting het politiebureau. De
grote getallen rel- en motorpolitie die de demonstratie in de voor, zij
en achterstraatjes rondom de demonstratie gezelschap hielden
verduidelijkte het eigenlijke standpunt van het nu socialistische
ministerie van openbare orde (nu ministerie van de bescherming van
burgers genoemd!): Het steunen van zij die martelen en moorden. Het
steunen van een politiebezetting van de wijk wanneer zij geconfronteerd
wordt met de wereld van strijd en solidariteit. Wat gebeurt is zal
tenslotte blijven gebeuren: Het in elkaar slaan van, het martelen van
en het belachelijk maken van gevangenen in het hele land.
Tijdens onze bijeenkomst en gedurende het grootste deel van de
demonstratie waren er zware regenbuien. Toen we langs het politiebureau
van Nikaia liepen waren het echter niet alleen regendruppels die uit de
lucht kwamen vallen. De politieeenheid die het bureau beschermde werd
geconfronteerd met een regen van stenen. Gedurende de voortzetting van
de demonstratie en tijdens het terugtrekken vanaf politiebureau werd de
demonstratie zowel aan de achterkant als aan de zijkant aangevallen
door verschillende eenheden van de relpolitie. Aan de zijkanten van de
demonstratie werd ingehaakt om de demonstratie te beschermen. Buren en
voorbijgangers joelden en scholden de politie uit vanaf de stoep of
vanaf hun balkon. In de mistige traangaswolken zijn er echter enkele
mensen afgezonderd van de demonstratie en vervolgens aangehouden.
De demonstratie eindigde op het voor afgesproken punt "perivolaki" in
Nikaia. Vanwege de arrestaties heeft een groot deel van de
demonstranten besloten het gemeentehuis te bezetten om de onmiddellijke
vrijlating van hun kameraden te eisen. Enkelen die per auto of motor
vertrokken zijn alsnog bij een nabijgelegen kruispunt aangehouden. Het
exacte aantal arrestaties is onbekend (al weten we van enkele de namen)
maar het loopt zeker in de tientallen waarvan sommige reeds een
aanklacht hebben ontvangen. De nieuwe staatsdoctrine van "democratie
met een ijzeren vuist" zoals aangekondigd door de nieuwe minister van
openbare orde is hier aanwezig in haar volle glorie. Net als bij de
samenkomst op 15 october bij het ministerie van werkgelegenheid van
werkenden en werkelozen van de havens van Perama. Net als in Exarchia,
al dagen bezet door de politie. Net als de aanklachten tegen studenten
die hun scholen bezet hebben. Net als de mobilisatie van de
havenwerkers van Piraeus die zich verzetten tegen de privatisering van
de haven welke de regering wil verkopen aan de COSCO corporatie. Net
als de 1400 werkers die bedreigd worden met ontslag in de havens van
Skaramangas, Attica.
De politie haar barbarisme is niets anders dan de repressieve versie
van het barbarisme van het staatskapitalisme: repressie, exploitatie,
onderdrukking, dood. Wat de nieuwe politieke machtshebbers voornamelijk
geërfd hebben is het sociale aspect van de crisis van onze tijd: het
wijdverspreide verzet tegen en de confrontatie met de eisen van de
politieke en economische elites. Daar geen illusies, er zal geen
verandering komen met deze nieuwe regering. Zoals altijd zal tenslotte
het staatsterrorisme blijven bestaan en met dit ook de strijd voor
sociale en individuele emancipatie en de strijd voor een vrije wereld,
zonder autoriteit.
DE ONMIDDELIJKE VRIJLATING VAN ALLE ARRESTANTEN
HET LATEN VALLEN VAN ALLE AANKLACHTEN
DE ONMIDDELIJKE TERUGTREKKING VAN POLITIE BIJ HET GEMEENTEHUIS EN UIT HEEL NIKAIA
– samenkomst van de bezetters van het gemeentehuis van Nikaia